گوگل از داده‌های مکانی کاربران برای بررسی رعایت سیاست‌های قرنطینه خانگی استفاده می‌کند

داده‌های مکانی گوگل با تقریب خوبی نشان می‌دهند که کدام مناطق شهری، سیاست قرنطینه‌سازی برای جلوگیری از شیوع ویروس کرونا را بهتر رعایت کرده‌اند.

گوگل با بهره‌گیری از داده‌های مکانی گوشی‌های هوشمند، به کمک مقام‌های مسئول سلامت در ایالات متحده می‌آید و واکنش مردم در تغییر رفتار برای جلوگیری از شیوع بیشتر ویروس کرونا را بررسی می‌کند. غول موتور جست‌وجو در پست وبلاگی جدیدی خبر از عرضه‌ی سرویس COVID-19 Community Mibility Report داد که به همین منظور توسعه یافته است.

کاربرانی که اجازه‌ی ذخیره و بررسی داده‌های مکانی را با ورود به تنظیمات بخش Location History به گوگل بدهند، در پروژه‌ی جدید بررسی تغییر رفتار وارد می‌شوند. گوگل باتوجه به داده‌های به‌دست آمده، سطح پاسخگویی و رعایت سیاست‌های جدید را ازسوی مردم بررسی می‌کند.

گوگل در پست وبلاگی مرتبط با معرفی سرویس جدید نوشت:

با افزایش شیوع همه‌گیری بیماری کووید ۱۹، تمرکز زیادی روی استراتژی‌های کاربردی سلامت عمومی معطوف شد. از میان آن‌ها می‌توان به رویکرد فاصله‌گذاری اجتماعی اشاره کرد که سرعت شیوع را کاهش می‌دهد. ما در سرویس گوگل مپس، از داده‌های بدون هویت و تجمیع‌شده برای شناسایی مکان‌های شلوغ استفاده می‌کنیم. چنین روشی می‌تواند در مواردی همچون پیش‌بینی شلوغ شدن یک کسب‌وکار محلی، کارساز باشد. ما از مقام‌های دولتی شنیدیم که همین نوع از داده‌های تجمیعی، برای تصمیم‌گیری‌های حیاتی در ارتباط با مقابله با کووید ۱۹ هم مفید خواهند بود.

سیستم گزارش جدید گوگل برای همه در دسترس قرار دارد و درحال‌حاضر ‍۱۳۱ کشور در سرتاسر جهان را پوشش می‌دهد. در برخی مناطق کاربران امکان مشاهده‌ی گزارش‌های جزئی‌تر از مناطق داخلی را هم دارند. پس از انتخاب منطقه توسط کاربر، گوگل یک فایل PDF حاوی اطلاعات مرتبط با جمعیت همان منطقه در اختیار او قرار می‌دهد. گوگل فایل‌های PDF را به این دلیل به صفحات وب ترجیح می‌دهد که قابلیت دانلود و اشتراک‌گذاری بیشتری دارند.

 

 

گزارش‌های گوگل در ارتباط با هر منطقه، شامل الگوهای حرکتی در ۶ دسته‌بندی می‌شود:

• خرده‌فروشی و تفریح که شامل رستوران‌ها، کافی‌شاپ‌ها، مراکز خرید، پارک‌های سرگرمی، موزه‌ها، کتابخانه‌ها، سالن‌های سینما و مکان‌های مشابه می‌شود.
• خواروبار و دارو که شامل سوپرمارکت‌ها، انبارهای غذا، فروشگاه محصولات کشاورزی، فروش غذاهای خاص و داروخانه‌ها می‌شود.
• پارک‌ها که شامل ساحل‌های عمومی، تفرجگاه‌ها، پارک‌های تفریحی، و مکان‌‌های عمومی مشابه می‌شود.
• ایستگاه‌های حمل‌ونقل که شامل ایستگاه‌های مترو و اتوبوس شهری می‌شود.
• مناطق اداری
• مناطق مسکونی

با نگاه به نمونه‌ای اولیه از گزارش گوگل مخصوص منطقه‌ی کالیفرنیا، اطلاعات جالب‌توجهی از رعایت سیاست قرنطینه‌ی خانگی استخراج می‌شود. سیاست قرنطینه‌ی خانگی و تعطیلی کسب‌وکارهای غیرالزامی از ۱۹ مارس در این ایالت اجرا شد و به‌خوبی می‌توان کاهش جمعیت در مراکز خرده‌فروشی، تفریحی و حمل‌ونقل را در گزارش مشاهده کرد. همین گزارش، افزایش حضور در خانه را هم نشان می‌هد. داده‌های گوگل برای هر گزارش، تاریخچه‌ی ۴۸ تا ۷۲ ساعت قبل هر کاربر را مورد بررسی قرار می‌دهد و برای مقایسه، وضعیت کنونی را با داده‌های ماه ژانویه مقایسه می‌کند.

سرویس جدید گوگل در واکنش به افزایش روزافزون تقاضای دولت‌ها از شرکت‌های فناوری راه‌اندازی شد که اشتراک داده‌های بیشتر را برای مقابله با ویروس کرونا از این شرکت‌ها می‌خواهند. چند روز پیش هم وال استریت ژورنال در گزارشی از اقدام مشابه شرکت‌های تبلیغات دیجیتال صحبت کرد. این شرکت‌ها نیز داده‌های تجمیعی بدون هویت را با مراکز پیشگیری و درمان همچون CDC و مقام‌های ایالتی و فدرال به اشتراک می‌گذارند. فیسبوک هم در اقدامی مشابه، داده‌های خود را در اختیار محققان دانشگاهی قرار داد.

مدیران گوگل در مصاحبه پیرامون سرویس جدید می‌گویند هدف از راه‌اندازی آن، کمک به مقام‌های مسئول سلامت برای واکنش بهتر و سریع‌تر به مناطق با نیاز بیشتر بوده است. به‌عنوان مثال، گزارش گوگل به یک مقام محلی در یک شهر نشان می‌دهد که سیاست قرنطینه‌ی خانگی موفق نبوده است و مردم هنوز از پارک‌های عمومی استفاده می‌کنند. یا شاید پارک‌های تفریحی به‌خوبی مدیریت شده‌اند، اما مراکز حمل‌ونقل عمومی به‌خاطر بازگشایی کسب‌وکارها، هنوز شلوغ هستند. همین اطلاعات، قدرت تصمیم‌گیری را برای سیاست‌ها و اعمال قوانین آتی، افزایش می‌دهد.

مشاهده و مطالعه‌ی کلی گزارش‌هایی همچون گوگل و داده‌های مشابه، شاید در واکنش عملی به شیوع کووید ۱۹ آن‌چنان هم ارزشمند نباشد. درواقع کارشناسان می‌گویند تنها تغییر در رفتار مردم و سیاست‌هایی همچون فاصله‌گذاری اجتماعی کافی نیست. کشورهایی که موفقیت بیشتری در کنترل بیماری داشته‌اند، علاوه بر اجرای سیاست قرنطینه‌ی خانگی، آزمایش‌گیری همه‌جانبه از شهروندان و کنترل تردد دقیق آن‌ها را در پیش گرفته‌اند. به‌عنوان مثال تایوان با بهره‌مندی از داده‌های موقعیتی کاربران، نوعی فنس الکترونیکی برای آن‌ها ایجاد می‌کند تا از خروج بی‌مورد از خانه جلوگیری شود. کنترل افرادی که با یک فرد بیمار در تماس بوده‌اند هم از سیاست‌های موفق در این کشورها بوده است.

گزارش گوگل، هیچ‌گونه اطلاعات شخصی قابل شناسایی را در اختیار مقام‌ها قرار نمی‌دهد و همچنین نمی‌توان تعداد دفعات مراجعه‌ی یک نفر به مکانی خاص را از آن‌ها استخراج کرد. گوگل همچنین می‌گوید بنا به درخواست مقام‌های سلامت عمومی، اطلاعات بیشتری را برای بررسی رفتار مردم و ارتباط آن‌ها ارائه می‌کند. به‌عنوان مثال با استفاده از داده‌های مکانی یک نفر می‌توان تاحدودی افراد پیرامون او در زمان ابتلا به کووید ۱۹ را تاحدودی شناسایی کرد. البته درنهایت داده‌های گوگل آن‌قدر دقیق نیستند که نزدیک شدن افراد در فاصله‌ای کمتر از فاصله‌ی مجاز سلامت را بررسی کنند. درنهایت، خطاهای متعددی در این بخش وجود دارد و نمی‌توان با اطمینان کافی، ارتباط و اتصال افراد را از آن استخراج کرد.

گوگل با استفاده از داده‌های موقعیت مکانی، علاوه بر اطلاعات بالا، جزئیاتی از شلوغ بودن بیمارستان‌ها و دیگر مراکز درمانی ارائه می‌کند. البته گزارش مذکور، توانایی تشخیص جمعیت بین کارمندان مرکز درمانی و بیماران و ملاقات‌کننده‌ها را ندارد. درنتیجه داده‌های این بخش هم ارزش زیادی نسبت به بخش‌های دیگر ندارد. به‌هرحال شرکت تصمیم دارد تا گزارش‌ها را در آینده به‌روزتر و دقیق‌تر کند، اما تقویم زمانی خاصی برای ارتقاء گزارش‌ها ارائه نشده است.

از فعالیت‌های دیگر گوگل در کمک به مقابله با شیوع ویروس کرونا می‌توان به همکاری با اپیدمیولوژیست‌ها در به‌روزرسانی دیتاست بیماران مبتلا به کرونا اشاره کرد. این دیتاست به‌مرور به‌روزرسانی می‌شود و با داده‌های بدون هویت تجمیعی، روند شیوع بیماری را پیش‌بینی می‌کند.